четверг, 27 сентября 2007 г.

Телефоннан сөйләшү әдәбе

Телефон—Аллаһу Тәгалә нигъмәтьләренең берсе. Ул безнең вакытыбызны яңга калдыра, шуңа күрә аны кирәкмәгән максатларда файдаланмау хәерле.
Телефоннан сөйләшү әдәбе буенча берничә киңәш:


  • Кешеләргә мөһим булмаган эшләр буенча, кызык өчен, буш сүзләр сөйләшергә шалтыратмагыз.


  • Ял итү вакытларында: иртәнге намаз алдыннан, төнлә, өйләдән соң ук мөселманнарга шалтыратып борчымау хәерле.


  • Телефоннан гомумән озак сөйләшмәгез, чөнки сез сөйләшүчегезнең халәтен күрмисез: бәлки ул каядыр ашыга, яки мөһим эш буенча кемгәдер шалтыратырга телидер.


  • Иң соңгысы һәм иң мөһиме: намаз вакыты җитәр алдыннан кәрәзле телефоныгызны сүндерергә онытмагыз!
    Намаз вакытында шалтыраган телефон сезнең генә тугел, яныгыздагы кардәшегезнең дә игътибарын читкә юнәлтәчәк.
    Ә бит намазда игътибарга Аллаһ кына лаеклы!